Het huwelijksverbond in de Bijbel (12)
– een tweetal Bijbelgedeelten in perspectief

André H. Roosma
3 februari 2013

Tot nu toe heb ik in deze serie diverse aspecten bekeken van het huwelijksverbond waarin Jezus de Gezalfde, oftewel Jeshu‘ah Ha-Mashiach, met Zijn Bruid onderweg is.
Hier wil ik een aantal Bijbelgedeelten kort even in dát licht bekijken. (De vertaling die ik hier hanteer is sterk geïnspireerd op de Herziene Staten Vertaling (HSV).)

Het eerste Bijbel-gedeelte dat ik met u wil bekijken gaat over het begin van Jezus’ tijd van bediening toen Hij op deze aarde was. We vinden het in het begin van het Evangelie van Jahu-chanan (bij ons beter bekend onder de Grieks-Latijnse verbastering van zijn naam: Johannes; in het Hebreeuws betekent zijn naam: JaHUaH (God JaHU) is genadig (chanan)).

1 En op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was daar. 2 En Jezus was ook voor de bruiloft uitgenodigd, en Zijn disci­pelen. 3 En toen er een tekort aan wijn ontstond, zei de moeder van Jezus tegen Hem: Zij hebben geen wijn meer. 4 Jezus zei tegen haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn uur is nog niet gekomen. 5 Zijn moeder zei tegen de dienaars: Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het. 6 En daar waren zes stenen watervaten neergezet, volgens het reinigingsgebruik van de Joden, elk met een inhoud van twee of drie metreten. 7 Jezus zei tegen hen: Vul de watervaten met water. En zij vulden ze tot aan de rand. 8 En Hij zei tegen hen: Schep er nu iets uit en breng het naar de ceremoniemeester; en zij brachten het. 9 Toen nu de ceremoniemeester het water geproefd had, dat wijn geworden was – hij wist niet waar de wijn vandaan kwam, maar de die­naars die het water geschept hadden, wisten het – riep de ceremonie­meester de bruidegom. 10 En hij zei tegen hem: Iedereen zet eerst de goede wijn voor, en wanneer men er goed van gedronken heeft, daarna de minde­re; u hebt de goede wijn tot nu be­waard. 11 Dit heeft Jezus gedaan als begin van de tekenen, te Kana in Galilea, en Hij heeft Zijn heerlijkheid geopen­baard; en Zijn discipelen geloofden in Hem.

Jahu-chanan (Johannes) 2: 1-11

Bij dit Bijbel-gegeelte heb ik me vaak afgevragd: waarom is dit nu het eerste wonder dat Jezus deed: water in wijn veranderen? Gelukkig bevat het gedeelte zelf enkele belangrijke sleutels die ons het antwoord op die vraag helpen vinden. In de studies tot nu toe hebben we gezien dat Jezus het huwelijk en de huwelijkssluiting ziet als iets dat zeer vreugdevol mag zijn. Dat zien we ook hier. Als dan halverwege de wijn op raakt (wellicht omdat er veel meer gasten waren gekomen dan verwacht was), weet Maria blijkbaar intuïtief dat Jezus daar mogelijk wel iets aan kon en wilde doen. Zodoende geeft ze Jezus dus een hint.
Het is opvallend, hoe Jezus daarop reageert. Ten eerste maakt Hij duidelijk, dat Hij die hint niet nodig heeft. En Hij zegt erbij: Mijn uur is nog niet gekomen. Dit zijn veel­zeg­gende woorden. Want telkens wanneer Jezus het had over ‘Mijn uur’ (Grieks: ουπω ηκει η ωρα μου - andere vertalingen ook wel: Mijn tijd(stip)), of wanneer Johannes spreekt over ‘Zijn uur’ (o.a. Joh.7:30; 8:20; 13:1), dan refereert dat altijd naar het uur van Zijn kruisiging en verzoenend sterven.¹ Daar, tijdens die bruiloft is Jezus dus in gedachten bij Zijn Bruid, en hoe Hij haar vrij gaat kopen met Zijn bloed.
Even later is het dan ook opvallend, welke vaten Hij laat gebruiken: dat waren de reinigingsvaten. Die stonden er aan het begin van het feest, gevuld met water, om mensen hun handen en vooral hun voeten ritueel ermee te reinigen alvorens ze deel konden hebben aan het bruiloftsfeest. De wijn, die symbool staat voor Zijn bloed van verzoening en reiniging, maakte Jezus in reinigingsvaten. Zo liet Hij heel dit gebeu­ren heenwijzen naar Zijn grote Bruiloft, en naar ‘Zijn uur’, waarop Hij Zijn Bruid vrij­kocht om helemaal de Zijne te worden. Als gevolg van Zijn ingreep was er weer grote vreugde op dit bruiloftsfeest, zoals wij ons nu al mogen verheugen op het Grote Bruiloftsfeest dat in aantocht is...
In dát licht is het wel heel mooi dat dit wonder het begin van Jezus’ bediening hier op aarde markeerde.²

Het tweede gedeelte dat ik onder uw aandacht wil brengen is een gelijkenis die Jezus uitspreekt aangaande het moment dat Hij – de mensen-Zoon (ο υιος του ανθρωπου / בַ֥ר אֱנָ֖שׁ) – als Grote Bruidegom terug zal komen (vgl. Mat.24:44).

1 Dan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien meisjes, die hun lampen namen en op weg gingen, de bruidegom tegemoet. 2 Vijf van hen waren wijs en vijf waren dwaas. 3 Zij die dwaas waren, namen wel hun lampen maar geen olie met zich mee. 4 De wijzen namen met hun lampen ook olie mee in hun kruikjes. 5 Toen de bruidegom uitbleef, werden zij allen slaperig en vielen in slaap. 6 En te middernacht klonk er een geroep: Zie, de bruide­gom komt, ga naar buiten, hem tegemoet! 7 Toen stonden al die meisjes op en maakten hun lampen in orde. 8 De dwazen zeiden tegen de wijzen: Geef ons van uw olie, want onze lampen gaan uit. 9 Maar de wijzen antwoordden: In geen geval, anders is er misschien niet genoeg voor ons en u. Ga liever naar de verkopers en koop olie voor uzelf. 10 Toen zij weggingen om olie te kopen, kwam de bruidegom; en zij die gereed waren, gingen met hem naar binnen naar de bruiloft, en de deur werd gesloten. 11 Later kwamen ook de andere meisjes, die zeiden: Heer, heer, doe ons open! 12 Hij antwoordde en zei: Voorwaar, ik zeg u: ik ken u niet. 13 Wees dan waakzaam, want u weet de dag en ook het uur niet waarop de Zoon des mensen komen zal.

Mattit-Jahu (Mattheus) 25: 1-13

Jezus zet hier wijze tegenover dwaze meisjes. Dat thema, wijs versus dwaas, is een bekend Bijbels thema. ‘Wijs’ staat daarbij voor: letten op wat God wil, met Hem leven, Hem eren; ‘dwaas’ is: God ontkennen, Hem niet als God willen erkennen en eren (vergelijk ook Romeinen 1: 16-32). De centrale boodschap van deze gelijkenis is dat we goed voorbereid moeten zijn. Het gaat niet om het enthousiasme van het mo­ment, maar om de voorbereiding. Het gebeurde vaak, dat het bericht dat de bruide­gom in aantocht was, hem al ver vooruit snelde, zodat het relatief lang duurde voor hij er ook echt was. Dat is iets wat alle meisjes konden weten. Arie-Jan Mulder schrijft hier­over: „De verstandige meisjes bedenken, voordat ze de deur uitgaan, dat de dingen soms anders gaan dan je ver­wacht. Deze meisjes lijken te denken vanuit het ge­zichts­punt van de bruidegom: hoe zal de tocht gaan, hoe lang kan dat duren, loopt het misschien uit, zodat ze daar rekening mee moeten houden? En ze bereiden zich daarop voor door extra olie mee te nemen. / Je zou kunnen zeggen: de vijf onnaden­kende meisjes gingen voor het plezier (en misten dat uiteindelijk). De vijf naden­ken­de meisjes gingen voor de bruidegom (en hadden uiteindelijk het plezier).”³
Opvallend is dat Jezus, de Bruidegom, aan het eind tegen de dwaze meisjes zegt dat Hij hen niet kent. De wijze meisjes hadden, in tegenstelling tot deze dwaze, wel een persoonlijke band met Hem ontwikkeld. Deze waren op afstand gebleven.

Bent u ook onder de indruk geraakt van Jezus / Jeshu‘ah, Die geweldige Bruidegom Die zo Zijn bloed gegeven heeft om ons vrij te kopen? Bent u ook een persoonlijke band met Hem aan het ontwikkelen? En wilt u ook graag meedoen in de voor­berei­dingen voor Zijn terugkomst? Bij Hem bent u meer dan welkom!

Hallelu JaH !

Voetnoten

Zie ook: Gene Edwards, The Divine Romance, Tyndale House Publ., USA, 1993; ISBN: 0842310924.
In dit boek beschrijft Edwards de wereldgeschiedenis als een soort kosmische roman rond Gods toewerken naar de grote Bruiloft van Het Lam, door heel de Bijbel heen. Bijzonder inspirerend om eens zó de Bijbel te lezen en zó naar de wereldgeschiedenis te kijken!

Reacties

Hiervoor gepubliceerde artikelen in deze serie Het huwelijksverbond in de Bijbel zijn:
 (1) – Het begin (1 dec. 2012);
 (2) – Afbeelding van de relatie tussen God en Zijn volk (5 dec. 2012);
 (3) – Hoe God Zijn Bruid voor Zich wint (10 dec. 2012);
 (4) – De oude Bijbelse huwelijkssluiting in twee stappen (13 dec. 2012);
 (5) – Gods verbondssluiting met Israël (15 dec. 2012);
 (6) – Het nieuwe verbond als hartsrelatie (18 dec. 2012);
 (7) – Jozef en Maria (23 dec. 2012);
 (8) – Jezus komt juist in onze nacht (28 dec. 2012);
 (9) – Het Sinaï-Verbond als schets van het Verbond in Christus (3 jan. 2013);
(10) – Gods intense liefde voor Zijn Bruid, en haar reactie van ontrouw (7 jan. 2013);
(11) – Gods doel met de mens (19 jan. 2013).

home

,  nieuws index

,  artikelen index