Het huwelijksverbond in de Bijbel (2)
- afbeelding van de relatie tussen God en Zijn volk

André H. Roosma
5 december 2012

Wat opvalt wanneer men de Bijbel in korte tijd van voor tot achter helemaal door­leest, is het grote aantal keren dat God daarin het huwelijk gebruikt als afbeelding van, of als metafoor voor, de relatie tussen Hem en Zijn volk.

Het begint in Genesis 1 en 2, waar God de mens - Adam - naar Zijn eigen voorbeeld schept met een verlangen naar een partner als gelijke tegenover hem, en dat ver­langen inlost door de schepping van Eva (Chuah). We zijn geschapen naar Gods beeld, en daar hoort ook het verlangen naar een levenspartner bij.¹

We zien het in de gelijkenis tussen de oude ceremonie van het vinden van een huwelijkspartner tot en met de huwelijks­sluiting, en Gods weg met het jonge volk Israël dat Hij wegvoert uit Egypte om hen tot een God te zijn in het land Kanaän, terwijl zij God daar tot een bijzonder volk van priesters zullen zijn. De verbonds­sluiting bij de Sinaï betrof in feite een soort huwelijksverbond, waar beide partners elkaar voor altijd trouw beloofden.²

We zien het vervolgens in de woorden die profeten namens God tot het volk Israël spreken, wanneer het volk zich van God afgewend heeft, om andere goden na te lopen (afgoden die in feite geen goden zijn en hen in geen enkel opzicht goed konden doen of goed gedaan hadden). In Zijn verontwaardiging daarover hanteert God woorden als ontrouw, hoereren, overspel, zich in wellust overgeven aan andere minnaars, en dergelijke. Hij was trouw gebleven aan het huwelijksverbond van de Sinaï, maar zij niet.³

We zien het in de poëtische literatuur in de Bijbel, zoals het Hooglied.⁴

In het Nieuwe Testament valt het op, dat de bediening van Jezus begint met het creëren van wijn uit water, tijdens een huwelijksfeest (zie Johannes 2: 1-11). Jezus zag Zichzelf als Bruidegom, Die kwam om Zich aan Zijn Bruid te verbinden (zie bijv. Mattheus 9: 15). In gelijkenissen vergeleek Hij de komst van Zijn Koninkrijk met een grote bruiloft (Mattheus 22, 25). Ook in Zijn hogepriesterlijk gebed in Johannes 17 valt het op hoe Jezus huwelijkstaal gebruikt. Hij spreekt onder andere over het één zijn van Zijn volgelingen met Hemzelf. En veel van wat Hij instelt grijpt terug op, of is een diepere vervulling van wat God ongeveer 15 eeuwen daarvoor met het volk Israël had gedaan toen Hij hen verloste uit hun slavernij in Egypte en bij de Sinaï een liefdesverbond met hen sloot. Zelfs Zijn dood aan een kruis, als onschuldig Lam van God geslacht voor onze zonden, is iets waar het oude Pesach-feest al naar verwees.⁵

In de brief van Paulus aan de gemeente in Efeze valt ook zijn gebruik van de huwe­lijks-metafoor op. De eerste drie hoofdstukken gaan erover hoe God in onbeschrijfe­lijke liefde de gemeente als Zijn Bruid voor Zich gewonnen heeft, onder meer door haar heel grote geschenken te geven. In de latere hoofdstukken stelt Paulus Jezus als Bruidegom ten voorbeeld aan gehuwde mannen, waar het gaat over hoe ze hun vrouw lief moeten hebben. En vrouwen krijgen ook de relatie van de Gemeente als Bruid tegenover Jezus ten voorbeeld gesteld.

In het boek Openbaringen van Johannes, tenslotte, eindigt de geschiedenis van deze wereld met de Grote Bruiloft van het Lam van God. Jezus wordt daar als grote Bruidegom in uitbundige vreugde verenigd met Zijn Bruid, de wereldwijde Gemeente van alle eeuwen, die zich goed voorbereid heeft, en zich voor Hem versierd heeft met een stralend witte jurk van reine, God welgevallige daden en geheiligde levens (zie Openbaringen 19, 21: 2-27; 22: 17).

Hallelu JaH !

Voetnoten

Zie ook: Gene Edwards, The Divine Romance, Tyndale House Publ., USA, 1993; ISBN: 0842310924.
In dit boek beschrijft Edwards de wereldgeschiedenis als een soort kosmische roman rond Gods toewerken naar de grote Bruiloft van Het Lam, door heel de Bijbel heen. Bijzonder inspirerend om eens zó de Bijbel te lezen en zó naar de wereldgeschiedenis te kijken!

Reacties

Enkele recent hiervoor gepubliceerde artikelen:
Het huwelijksverbond in de Bijbel (1) - Het begin;
- Aah!, of: Whow! – je verwonderen en verheugen als essentiële vaar­dig­heid;
Psalm 105: 1-6 – Prijst JaHUaH, roept Zijn Naam aan!.

De volgende artikelen in deze serie Het huwelijksverbond in de Bijbel zijn:
 (3) – Hoe God Zijn Bruid voor Zich wint (10 dec. 2012);
 (4) – De oude Bijbelse huwelijkssluiting in twee stappen (13 dec. 2012);
 (5) – Gods verbondssluiting met Israël (15 dec. 2012);
 (6) – Het nieuwe verbond als hartsrelatie (18 dec. 2012);
 (7) – Jozef en Maria (23 dec. 2012);
 (8) – Jezus komt juist in onze nacht (28 dec. 2012);
 (9) – Het Sinaï-Verbond als schets van het Verbond in Christus (3 jan. 2013);
(10) – Gods intense liefde voor Zijn Bruid, en haar reactie van ontrouw (7 jan. 2013);
(11) – Gods doel met de mens (19 jan. 2013);
(12) – een tweetal Bijbelgedeelten in perspectief (3 feb. 2013).

home

,  nieuws index

,  artikelen index